تاریخ انتشار خبر : ۱۳۹۷/۱۱/۲۷ ۱۰:۰۵:۵۴
عوامل موثر بر ارتقای بهره وری در بخش دولتی
یک پژوهش به بررسی عوامل و ساز و کارهای ایجابی برای ارتقای بهره وری در بخش دولتی بر اساس مطالعات جهانی پرداخته است.
به گزارش پایگاه خبری بانک مسکن-هیبنا، بهره وری موضوعی است که از ابعاد مختلف به آن نگریسته شده و هر روز کاربرد و اهمیت آن بیش از پیش روشن می شود. با توجه به محدودیت منابع و نامحدود بودن نیازهای انسانی، افزایش جمعیت و رقابت شدید در اقتصاد جهانی، بهبود بهره وری نه تنها یک انتخاب، بلکه یک ضرورت است. نتایج مطالعات مختلف انجام شده در کشورها و سازمان های مختلف نشان می دهد که متأسفانه ارتقای بهره وری در بخش دولتی آن طور که باید مورد توجه قرار نگرفته است، که این امر باعث بالا رفتن هزینه ها به نسبت ستاده ها می شود. یک پژوهش با عنوان «ساز و کار ارتقای بهره وری بخش دولتی در ایران» در این خصوص ساز و کار اقتصادی، فناوری، فرهنگی و سیاسی- قانونی ارتقای بهره وری در بخش دولتی کشور را شناسایی کرده است. بخشی از این پژوهش به بررسی عوامل موثر بر ارتقای بهره وری بخش دولتی می پردازد. بر این اساس، ادبیات مرتبط با بهره وری بخش دولتی عوامل بسیاری را بر ارتقای بهره وری موثر می داند، از جمله، حمایت مدیران ارشد، کارکنان متعهد در کلیه سطوح سازمان، سیستم های اندازه گیری عملکرد، کارآموزی کارکنان، ساختار پاداش، درگیر کردن کارکنان در سازمان، اصلاح و بازخورد در تصمیمات مدیریتی. برخی دیگر از مطالعات نیز بر نقش فناوری اطلاعات و دولت الکترونیک بر ارتقای بهره وری صحه می گذارد. یکی از کارشناسان امور بهره وری معتقد است که برای ارتقای بهره وری بخش دولتی باید قلمروی محیطی به معنای، همکاری بخش دولتی و خصوصی و قلمروی سازمانی، به معنای تغییرات ساختاری، روابط مدیر و کارمند و قلمروی فردی، مشوق های عملکرد، حرفه گرایی، کارآموزی و توسعه مدیریت را بررسی کرد. در این سه حوزه، قلمروی فردی اهمیت بیشتری نسبت به دو قلمروی دیگر دارد. از سوی دیگر، در مقاله ای در سال 2010 سازوکارهای ارتقای بهره وری بخش دولتی، معرفی شده است. بر این اساس، شیوه های جدید کار، عملیات و مدیریت پرسنل، سازماندهی مجدد نیروی کار و منابع، انگیزش و پاداش، الویت بندی جدید وظایف، سیستم های اطلاعاتی در سازمان، سیستم های آموزش مجازی و افزایش مسوولیت پذیری و پاسخگویی کارکنان و مدیران به عنوان این سازوکارها معرفی شده است. رابرتز در سال 2014 در پژوهشی عوامل موثر در ارتقای بهره وری را در چند موضوع دسته بندی کرد. نخستین موضوع حلقه های کیفیت است به این شرح که معمولا گروه های چهار تا ده نفری از کارکنان که کارهای مشابهی انجام می دهند، گرد هم می آیند و به دنبال شناسایی و حل مشکلات مرتبط با کار گروهی هستند. نتایج پژوهشی نشان می دهد 26 درصد مدیران از حلقه های کیفیت در سازمان استفاده می کنند، این در حالی است که همزمان با گسترش حلقه های کیفیت در آمریکا، مدیریت در این حلقه ها نیازمند فهم بهتری از چگونگی عملکرد گروه است. عامل دیگر چرخش شغلی و تیم سازی است. به این معنی که تیم سازی به عنوان یکی از برنامه های موثر در ارتقای بهره وری معرفی شده و به چند عامل بستگی دارد، نخست این که ارتباطات صادقانه و کامل باید بین کارکنان و مدیران، مدیران میانی و عالی ایجاد شود. عامل دوم ساخت تیم شغلی موفق بر اساس تعهد سازمانی کارکنان به تیم است. عامل سوم بر اساس تخصیص زمان برای نظارت بر پیشرفت و هدایت فعالیت ها شکل می گیرد. به طور کلی، در این پژوهش تاکید شده که می توان عوامل بسیاری را بر ارتقای بهره وری بخش دولتی معرفی کرد و باید با توجه به نیاز هر سازمان این عوامل معرفی شود.