خروج موقت از بحران آبی

به گزارش پایگاه خبری بانک مسکن-هیبنا، کمپین اجتماعی «من ایرانم، مرا دریاب» با هدف اطلاع رسانی در خصوص شرایط آب و تغییر الگوی مصرف در کشور از سوی بانک مسکن فعالیت می کند. در خصوص وضعیت آبی کشور گزارش ها نشان می دهد که بارش های اخیر باعث شده که شرایط بحرانی در مصرف آب شرب برطرف شود، هر چند که این موضوع به معنی جبران آب زیرزمینی نیست. پس از باران های اخیر این پرسش عنوان می شد که آیا این بارش ها توانسته که فاصله ایران از بحران آب را افزایش دهد؟ کارشناسان معتقدند نمی توان با بارش های یک سال انتظار داشت، کمبودهای چند ساله قبل در ایران جبران شود، زیرا بارش های یک ساله اگر به میزان قابل توجه نیز باشد، نمی تواند تمام چالش های چند ساله را حل کند، هر چند که این بارش ها باعث فاصله گرفتن بسیاری از مناطق از شرایط بحرانی شده است.

البته بررسی ها نشان می دهد که میزان دریافتی آب در سدها در تمام مناطق یکسان نبوده است. با توجه به حجم 50 میلیارد مترمکعبی سدهای کشور، در یک سال اخیر حدود 35 میلیارد مترمکعب پشت سدها ذخیره شده و 32 میلیارد مکعب نیز در تالاب های کشور رهاسازی شده است. این موضوع باعث شده که اکثر تالاب های ایران بتوانند آبگیری کنند و این مساله اثر خوبی در روند ذخیره منابع آبی دارد. در حال حاضر ۲۰ درصد تالاب هامون و هیرمند، ۷۰ درصد تالاب حله بوشهر، ۱۰۰ درصد تالاب گندمان بروجن، ۸۰ درصد تالاب چغاخور چهارمحال و بختیاری، ۹۰ درصد بخش ایران تالاب هورالعظیم، ۸۰ درصد تالاب بامدژ اهواز و ۴۰ درصد تالاب مهارلو استان فارس آبگیری و پر شده است.در نتیجه آمارها نشان می دهد که در بسیاری از مناطق شرایط بحرانی سال های قبل وجود ندارد. میزان بارش در سال آبی جدید به ۲۶۵ میلیمتر رسیده که ۴۰ درصد از متوسط بلند مدت ۵۰ ساله بیشتر بوده است.

علاوه بر این، مسوولان در خصوص وضعیت آب های زیرزمینی عنوان کردند که تمام آبی که در زیرزمین وجود دارد، به عنوان آب های زیرزمینی به شمار آمده و بخشی از چرخه آب هستند، که وضعیت بهتری نسبت به قبل پیدا کردند. اما اینکه تصور کنیم با افزایش نزول باران در یک سال همه چاه‌ها (سفره‌های آب زیرزمینی) پرشده و مشکلات برطرف می‌شود تصور ساده انگارانه و غیرعلمی است؛ آبی که در سالیان گذشته به طور بی رویه و بیش از ظرفیت تجدید پذیری سفره‌ها مورد استفاده قرار گرفته، حاصل ذخیره چند ده و بلکه چند صد و چند هزار ساله است که قطعاً با یکی دو سال بارش به راحتی جبران نخواهد شد.

در نتیجه کارشناسان تاکید می کند که سیاستگذاری درست در مدیریت عرضه و تقاضای آب و همچنین مصرف درست، علمی و اصولی از منابع آب در همه بخش‌های مصرف با تکیه بر رعایت اصل تجدید پذیری و حجم آب قابل برنامه‌ریزی همان منطقه و پرهیز از هرگونه اسراف تنها راه ممکن برای حفظ منابع و توسعه پایدار است. به بیان دیگر، اگرچه وجود آب های سطحی بسیاری از مناطق را از بحران آب شرب گذر داده است، اما نیاز به برنامه ریزی در مصرف آب وجود دارد و بارش های اخیر، به معنی بی توجهی به استفاده از آب نیست.