در قانون برنامه هفتم توسعه، رویکرد تازه‌ای برای نگاه به روستاها و روستانشینان ترسیم شده است؛ رویکردی که بر «منطقه‌محوری» و استفاده از مزیت‌های نسبی هر منطقه استوار است. این الگو بر اساس ظرفیت‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی هر منطقه و متناسب با ویژگی‌های اقلیمی و فرهنگی آن شکل گرفته است.